Yapı Kredi Kültür Sanat, 22 Haziran- 29 Temmuz 2018 tarihleri arasında, “İntihal mi?/ Hal mi?” başlıklı bir grup sergisine ev sahipliği yapıyor. Sergide sanatçılar Çağrı Saray, Erinç Seymen, Ferhat Özgür, Mehtap Baydu, Özlem Günyol&Mustafa Kunt ve Necla Rüzgar’ın birbirlerinin daha önce yaptıkları çalışmalarından yola çıkarak yarattıkları 6 yeni iş ve onların kaynağı olan 6 eski iş yer alıyor. Serginin küratörü sanat tarihçisi ve sanat eleştirmeni, akademisyen Nazlı Pektaş.

İntihal mi?/Hal mi? başlıklı grup sergisi, serginin içeriği olan intihal kavramını soruya çevirerek tartışmaya açıyor. Sergi, bir yandan intihalin, sözlükteki manasına (aşırmaya, bir başkasının eserinden parçalar alıp kendininmiş gibi göstermeye) yakınlaşıyor. Öte yandan da sanat tarihinin seyri içinde ilk başta bir öğrenme metodu olarak kendine yer bulan kopyalama eylemine eğiliyor. Daha önce yapılmış çalışmalardan yola çıkılarak yaratılan “yeniyi” merkeze alan sergi; altı sanatçının birbirleriyle ve işleriyle girdikleri diyalog sonucu ortaya çıkan 6 yeni iş ve onların kaynağı 6 eski işi izleyiciye sunuyor.

İntihal mi?/Hal mi? izleyiciyi eski işlerle birlikte onlardan yola çıkmış; esinlenmiş, etkilenmiş, üretim yolunu tekrar etmiş, anlatı biçimine ortak olmuş, içindeki nesneyi yeniden üretmiş, hikayesini kendi hikayesiyle birleştirmiş, aynı mekanı işlerine davet etmiş altı yeni işi keşfetmeye davet ediyor.

Sergide yer alan sanatçılar küratör Nazlı Pektaş’ın davetiyle birbirleriyle eşleştirilerek sergideki diyaloğa dahil olurlar. Sanatçılardan istenen, serginin başlığına taşınan soruyu yeni üretimlerinde gösterebilmeleridir. Küratör konu önermez. İntihal mi?/Hal mi? eşleşen sanatçıların birbirlerinin üretimlerine odaklanarak yeni ve kendilerine ait bir okuma yapmasını ve sonucunda bu okumayı yeni bir yapıta çevirmesini önerir. Sergi, sanatçıların hem birbirleriyle hem de küratörle bir yılı aşan bir zaman diliminde gerçekleştirdiği performansın ürünüdür. Bu sürede yeryüzüyle ve birbirleriyle iletişim ve etkileşim içinde olan sanatçılar; nesne, konu, üslup, form kullanımını biriciklik iddiasının tekil dilinden sökerek çoğul/etkileşimli bir anlatımın içinden süzerler ve yeni, kendilerine ait bir yapıt meydan getirirler.

Sergi, bir yandan Modernizmle birlikte altı kalın çizgilerle çizilen “biricik” olma durumunun yerini alan yeniden üretimi, Nicolas Bourriaud’nun postprodüksiyon terimini taşıdığı yerle birleştiriyor. Diğer yandan da intihal, temellük etme, çalma, kopya, ödünç alma gibi isimlerle anılan yeniden üretimin, sanatçıların birbiriyle girdiği iletişimle vardığı noktayı tartışmaya açıyor ve “İntihal mi? Hal mi?” sorusunu izleyiciye soruyor.