Ormo Sanat Galerisi, İtalyan sanatçı Pasquale “Nero” Galante’ nin eserlerinden oluşan bir seçkiye ev sahipliği yapıyor.

Galante’ nin eserleri için şunlar söylenebilir...

Galante’ninki yanıp tutuşan bir gerçek: malzeme mükemmelleştirilecek bir şey bırakmıyor ve bazen acımasız bir şekilde pörsümüş vücutları, kırışıkları ve gözyaşlarını bütün çıplaklığıyla gözümüze sokuyor. Kaotik bir doğayla dökülen kent peyzajları iç içe geçiyor, ama verdiği izlenim çöküş değil. Tam tersine Galante’nin resmi insanı görkemli bir kutsallık duygusuyla sarıyor. Mükemmeli, zoraki eğlenceyi, ebedi bedensel gençliği bulmaya çalışmanın boş kaygısı terk edilince, insan deneyim ve duyguların oluşturduğu gerçek doğası ile baş başa kalıyor. O yüzden birbirine girmiş renklerle dolu bir tablo, yararsız ayrıntılar içinde kaybolmak olurdu: halbuki bellek basit tonlardan, birbirine geçmiş sonsuz nüansları da olsa, asla fazla aşırıya kaçmayan beyazlar ve siyahlardan oluşuyor.

Kısaca Galante’nin resimlerinde her şey kutsal. Çünkü her şey gerçek; insan vicdanı denen sonsuz ve hiç değişmeyen gerçeği yansıtıyor. Kutsal olan aslında gerçeğin olumlu tarafı... gücü evrenselliğinde. Kutsal olduğuna hükmedilen bir şey karşısında duyulan sadece hayranlık değil, aynı zamanda paylaşma duygusu. Galante’nin resimleri de kendi içlerinde iki farklı boyuta sahip: izleyen kişiyle gerçek imgelerin üzerine bir tül çeken sisler arasındaki boşluk, hemen yanı başımızda duran, her günkü sınırlı ve ürkek gerçeklerimiz.

Yine o sisler ve imge arasında kalan ve izledikçe yavaşça beliren, yüzünü gösteren boşluk ise insanın ihtiyaç duyduğu, sonsuz ve ebedi gerçek; varolmanın bağışlayıcı ve hoşgörülü ödülü. İşte bu nedenle resimlerdeki sönük ve pörsümüş etlerden yansıyan hüzün veya korku değil, tam tersine insanlığın her daim paylaştığı saf hiyerofani.

Bu sergi, NeoArtGallery Associazione Culturale adına sanat yönetmeni Ferdan Yusufi, Angelo Andruiolo, Giorgio Bertozzi katkılarıyla düzenlenmiştir.