Rağmen birinin hikâyesi

Ben bir yıldızdım. Adiydim. Bir tesadüftüm. Yanlıştım.
Bir kazaydım. Uğursuzdum. Bir belaydım. Felakettim.
Bir yangındım. Küldüm. Bir sestim. Duyulmazdım.
Bir kırıntıydım. Yokluktum. Bir lekeydim. Ayıptım.
Bir soruydum. Yarımdım. Bir duvardım. Çatlaktım.
Bir ağaçtım. Oyuktum. Bir çiçektim. Kayıptım.
Bir yoldum. Gidilmezdim. Bir dikendim. Acıttım.
Bir anıydım. Bulanıktım. Bir masaldım. Kısaydım.
Bir yataktım. Çürüktüm. Bir tavandım. Deliktim.
Bir geceydim. Mucizeydim.

Ben bir hiçtim. Ben her şeydim. Ne olursam olayım, vardım. Ben de biri idim.
Tokalaşmak istemediğiniz biri. Çevrenizi dikkatle taradığınızda bile gözlerinizin görmeyi atladığı biri. Rağmen biri. Muhtemelen boşluğa doğru yol alacak hikâyem çok kısa zamanda unutulup gidecektir. Unutulmamak hayata ait değil zaten. Ama... Hiç umulmadık insanların da yazılı tarihleri olur bir yerlerde.

O’nun dünyası bir top, bir disko topu. Bazen ışıl ışıl, bazen paramparça, bazen var, bazen yok. Yine de hep dönüyor. Bazen birileri geliyor, bazen birileri gidiyor. O ve disko topu hep kalanlar oluyor.