Postacı adlı oyunda Metin Zakoğlu sizi Şilili şair Pablo Neruda ile onun sürgüne gönderildiği İtalya`daki Kara Ada`da postalarını taşıyan Postacı Mario ile tanıştırıyor. Sıradan bir postacı ile dünyanın tanıdığı ozan Neruda kısa sürede dost olurlar. Hatta öyle ki bu dostluk Postacı Mario’nun adanın en güzel kızı Beatriçe Russo’yu kendisine aşık etmesini sağlar.

Yer yer tebessüme yol açan ama sonunda da dokunduran, hüzünlendiren bir oyun Postacı. Metaforlar, imgeler, göndermelerle süslü bir yapıt, aslında sevda ve aşk üzerine romantik bir komedi.

Il Postino adlı filmi çok ses getirmiş ve film en iyi film, postacı rolünü oynayan aktöre en iyi erkek oyuncu, ve en iyi müzik dalında oskar ödülünün sahibi olmuştur. İnsan yaşamlarının sadeliğinin ve insani duyguların öne çıktığı oyunda aşk yine derinden etkileyen bir yorumla sahneye geliyor.

Pablo Neruda adadaki en güzel şeyin ne olduğunu Postacı Mario`ya sorduğunda, Mario yutkunur ve sadece aşık olduğu kadının ismini söyler: Beatrice Russooo..

Bu şahaser oyun Metin Zakoğlu tiyatrosunun 16.yılında sizlere layık bir oyun olarak `perde` diyor. Ev tiyatrosunun sıcacık odasını Neruda’nın adada yaşadığı evin bahçesi olarak kurgulayan Zakoğlu bu sayede sizleri de ister istemez oyunun içine sokuyor. Postacı ile Neruda’nın kimi zaman seyircilerin içinde oynadığı, meyhane sahnesindeki Beatriçe ile ilk tanışmanın izleyicinin ortasındaki masalardan birinde geçmesi bu şahaser metnin etkileyiciliğini artırıyor.

Kimi zaman Postacı rolündeki Metin Zakoğlu’nun saf ve temiz soruları karşısında kahkaha atacağınız, kimi zaman şair Neruda’nın dizeleri karşısında gözyaşına boğulayacağınız bu oyun alt metninde şiirin yazana değil, ihtiyacı olana ait olduğunun da altını çiziyor.