Zafer, küçük yaşta anne babası ayrılınca iş hayatına atılır.

Alkolik baba bir taraftan Zafer’in kazandığı paraları kumarda kaybetmekte bir taraftan da Zafer’i dövmektedir. Bu duruma katlanamayan Zafer, babasını bıçakla yaralar ve ıslah evine düşer.

Yıllar sonra ıslah evinden çıkan Zafer, annesinin ve babasının izini kaybeder, kardeşinin de çocuk esirgeme kurumuna verildiğini öğrenince, zengin olmak hayali ile İstanbul’a gelir.

Koca şehirde yalnız olması, kalacak bir yer bulamaması nedeniyle sağlam bir iş tutturamaz. Sokaklarda yaşamaya başlayan Zafer, zaman içinde tinere de alışır, hırsızlığa da; türlü tehlikelerle boğuşur.

İlkokul mezunu oluşu ve cehilliğinden faydalanan, bir çiçekçi onu vergi borcu batağına saplanmış şirkete ortak yapar, sigortalamak vaadiyle kandırarak.

Zafer, yakalandığı bir beyin hastalığı nedeniyle, hayatının son demlerini yaşamaktadır, kapısı penceresi olmayan, içi gazete kağıtlarıyla dolu bir harabe evde.

Son zamanlarda Bülent ile yolu kesişen ve Bülent’e yardımcı olan Zafer, bu beyin hastalığına yenik düşer.

Bülent; babasız büyümüş annesi tarafından kol kanat gerilmiş, babasızlığın küçük yerde insan üzerinde bıraktığı psikoloji nedeniyle kendini kanıtlama kaygısı ağır basmış ve bu nedenle de İstanbul’a gelmiş bir gençtir.

Amacı tiyatrocu olmak olan Bülent, lise mezunu kitap okuyarak kendini geliştirmiş aklı başında, olaylara mantık çerçevesinde yaklaşır.

İstanbul’a geldiği ilk gün çantası ve parası çalınır ve o günden sonra iki yakası bir araya asla gelemez ve neticede sokaklarda yaşamaya mecbur kalır.

Sokakta yaşadığı dönem hırsızlık yapmadığı halde hırsızlıktan cezaevine girer çıkar. Sokak çocukları tarafından feci şekilde dövülerek bir bacağı dizden, bir ayağı topuktan bir kolu da dirsekten kırılmış kötürüm olmuştur.

Hayatına son vermeyi düşündüğü bir gece sahilde bir fotoğraf bulur ve fotoğraftaki kıza aşık olur.

O geceden sonra yaşamasının bir gayesi olduğunu düşünen Bülent, Zafer ile karşılaşır ve birlikte o harabe evde yaşamaya başlarlar.