Tutkulu bir kelebek koleksiyoncusunun, sahip olma güdüsünü; saplantılı ve tek taraflı bir ilişkiye taşımasının gerilim yüklü öyküsü…

20’li yaşlarının sonundaki Frederick Clegg’in genç ve güzel, sanat öğrencisi Miranda’yı alıkoyarak adım adım ilerleyen bir psikolojik ve fiziksel şiddete maruz bırakışını, seyirciyi de bu tehlikeli oyuna ortak ederek anlatıyor Koleksiyoncu. İngiliz edebiyatçı John Fowles’un çarpıcı romanından, Mark Healy tarafından sahneye uyarlanan oyun; tıpkı gerçek hayatta olduğu gibi “sessiz kalarak suça ortak olanlara” dikkat çekiyor. Eyüp Emre Uçaray’ın yönettiği eser, tarihten günümüze süregelmiş olan sınıflar arası çatışmanın ve insanın sahip olma arzusunun yarattığı yıkım üzerinden ve “kadın-erkek” ilişkisi motifiyle, seyircisini katmanlı bir tartışmaya davet ediyor. Clegg, Miranda’nın bedeni ve zihnini -tıpkı koleksiyonuna kattığı kelebekler gibi- zapt ettikçe, Miranda da kurtulmak için verdiği direnişte yalnız kalır. Seyirci, farkına bile varmadan kendisini Clegg’in takıntılı eylemlerinin “suç ortağı” konumunda bulurken; eylemlerini doğal ve haklı olarak gören Clegg, seyirciyi karşısına “müttefik” olarak yerleştirir…

Yazan: John Fowles
Uyarlayan: Mark Healy
Çeviren: H. Can Utku
Yöneten: Eyüp Emre Uçaray
Kostüm: Meltem Tolan
Afiş Koreografi: Özlem Ünlü
Ses ve Işık: Onur Akçiçek
Afiş Tasarım: Mopp Ajans
Afiş Fotoğrafı: Eren Yiğit
Asistanlar: Beyza Yıldırım, Sema Aylin Kut
Oynayanlar: İlyas Özçakır, Ayfer Tokatlı
2 Perde / 100 dak.
18+

Tutkulu bir kelebek koleksiyoncusunun sahip olma güdüsünü saplantılı ve tek taraflı bir ilişkiye taşımasının psikolojik gerilim yüklü öyküsü. Frederick Clegg’in, sanat öğrencisi Miranda’yı alıkoyarak psikolojik ve fiziksel şiddete maruz bırakışını, seyirciyi de bu tehlikeli oyuna ortak ederek anlatıyor.

‘Koleksiyoncu’. John Fowles’un romanından Mark Healy tarafından uyarlanan oyun, ‘sessiz kalarak suça ortak olanlara’ dikkat çekiyor. Eyüp Emre Uçaray’ın yönetimindeki eser, tarihten günümüze süregelmiş sınıflar arası çatışmanın ve insanın sahip olma arzusunun yarattığı yıkım üzerinden ‘kadın-erkek’ ilişkisi motifiyle seyircisini katmanlı bir tartışmaya davet ediyor. Clegg, Miranda’nın bedenini ve zihnini zaptettikçe, Miranda kurtulmak için verdiği direnişte yalnız kalacak, seyirci ise farkına bile varmadan kendisini Clegg’in takıntılı eylemlerinin ‘suç ortağı’ konumunda bulacak.