KRAL: Sonsuza dek sürmeyecektiyse niye doğmuşum o zaman? Lanet olsun anama babama. Ne saçma bir fikir bu! Ne biçim bir şaka bu! Dünyaya beş dakika önce geldim. Evleneli henüz üç dakika oldu.
MARGUERITE: İki yüz seksen üç yıl.
KRAL: Tahta çıkalı iki buçuk dakika oldu.
MARGUERITE: İki yüz yetmiş yedi yıl, üç ay.
KRAL: Şöyle bir oh diyecek vaktim olmadı. Hayatı tanıyacak vaktim olmadı.
MARGUERITE: Zerre kadar gayret göstermedin.

Tiyatro edebiyatında varoluşun trajikomik gerçekliğini Eugène Ionesco’nun "Kral Ölüyor" (Le Roi Se Meurt) oyunu kadar trajikomik bir dil ve biçimle işleyen başka bir yapıta rastlanmaz. Tiyatro BeReZe Ionesco’nun bu fantastik metnini yoğun ve alışılmadık bir hareket trafiğiyle aktarıyor.