Son Cellat

Son Cellat, 12 Eylül sonrası askeri cunta yönetimi sırasında, savcı Yusuf ile arabacı Yusuf’un, dönemin eylemci gençlerinin de tutuklu bulunduğu hapishanede gelişen dostluklarını anlatıyor. Bu, onların dostlukla başlayan ve ibretlik bir acıya dönüşen yaşamlarından bir kesitin öyküsü...
Savcı Yusuf (Atilla Saral), devrimci-eylemci oğlu Emre (Haill Kızbaş) ile sürekli bir çatışma halindedir. Baba ile oğlu arasında kalan anne Pervin (Jülide Kural) ise, ne kadar çabalasa da ikisi arasındaki gerilime engel olmaıyordur. Bir gün, anne-babanın korktuğu başlarına gelir ve oğullarını bir çatışmada kaybederler.
Bu acı, anne-babanın da yollarını ayırmalarına neden olur. Yusuf, oğluna sergilediği katı tavırlar nedeniyle suçluluk duygusuna kapılmış, ağır bir travma geçiriyordur. Geçirdiği duygusal değişimle, evde bulduğu oğluna ait “özgürlük” afişlerini sokaklara asmaya çıkar. Ancak oğlunun arkadaşları ile giriştiği bu eylem sırasında yakalanır ve bu çatışmada gerçekleşen bir asker ölümü de Yusuf’un üzerine kalır. Yusuf, artık idamla yargılanan bir mahkumdur.
Öte yandan, hapishanede Yusuf’un koğuşunda yatan arabacı Bayram, cezaevinin en saf, en zavallı mahkumudur. Hasta beygiri Yasemin ile beraber arabacılık yaparken, uzaktan bir akrabası ile evlendirilmiştir. Karısını bir gün başka bir adamla beraber yatakta ölü bulur. Cinayetle suçlanarak hapse atılan Bayram, koğuşta da itilip kakılmaya devam eder.

Cezaevine gelişiyle Bayram’a sahip çıkan Yusuf, ona okumayı ve kendisini korumayı öğretir. Ama cezaevi yönetiminin Byarma için başka planları vardır. Devlet tarafından Bayram’ın savunmasına atanan avukat, onu hakkındaki iddiaların düşürülmesine karşılık olarak cellatlık yapmaya zorlamaktadır. Bayram, Yusuf’un tüm uyarılarına karşın, saflığının da etkisiyle cellatlık yapmayı kabul etmek zorunda kalır.