MEKANİZMALAR
Prospero Dans Topluluğu
Prospero Dans Topluluğu, Talin Büyükkürkciyan’ın koreografisiyle, yeni gösterisi Mekanizmalar’da insanların mekanikleşmesini anlatıyor. Bu performans, gündelik hayatımızı sürdürürken farkında olmadığımız mekanikleşen harketelerimizi ve belki de yaşamlarımızı mizahi bir dille sorguluyor.
Konuşurken dili keşfederiz, devinirken de hareketi…

Düşünmeden var olamayız fakat sadece düşünerek var olabilir miyiz? Yapmadan var olmak, var olmadan değişmek, değişim olmadan da dönüşmek mümkün müdür?
Kafka’dan yüzyıllar önce yaşamış olan Ovidius bize dönüşümü anlatan bilinen ilk şairdir.
Beden devinmeye başladığında kaslar, kemikler, sinirler, kan, su hepsi harekete geçer sadece zihinden gelen bir emir onları harekete geçirmeye yeter. Beden devindikçe dönüşür şekilden şekile girer ; beden dönüştükçe düşünür, eler, ayırır, seçer.

Biz de Ovidius’un Dönüşümlerinden ektilenip hayvanlar yerine kişilerin dönüşümünü yarattık. Kişiler tek başlarına değillerdir. Bir arada hareket ederken bir mekanizma yaratırlar. Bu mekanizma hareket devam ettikçe dönüşür, farklı formlara girer.

Ovidius’un şiirinde insan ilişkilerinin kesilmediği gibi ‘Mekanizmalar’da da bireyler arası ilişkiler kopmaz, dönüşür. Birey mekanizmanın bir parçası olur. Eskiler yeni biçimlere sokulur yeniden kullanılır. Dönüşüm bireyde, toplulukta ve evrende kaçınılmaz bir sondur. Değişim ve dönüşüm yaratıcılığın sonucudur. Ovidius’un şiirlerinde kadın nasıl yalnızca bir dişi değil, erkeğe başka bir duygu ortamı sağlayan “insan” ise ‘Mekanizmalar’da da mekanizmadan sıyrılan kişi gruptan ayrı bilince sahip gruba yön gösteren bir parça olur.

İnsan zaman içinde zamanla oynama, yani kurallar dahilinde oyun oynama özgürlüğü olandır.