“1980'lerden günümüze süregelen plastik sanat çalışmalarımda pek çok değişik malzemeden ve teknikten yararlandım. Kavramlar ve talimatlar, baskı resim, çeşitli resimleme yöntemleri ve malzemeleri ile resim, kolaj ve asamblaj, döküm ve heykel, benim zaman içinde kullanageldiğim sanatsal olarak anlamlı malzeme ve teknikler oldu. Bu sergimde, bir süredir üretip videolarını instagram hesabından paylaştığım tel-çizimler yer alıyor.

Teli kıvırarak obje üretmeye daha çocukken başlamıştım. Dönemin popüler oyuncaklarından "tel araba" yapıyor, yine özellikle telefon tellerinden küçük figürler yaparak çeşitli kutulardan yaptığım maket kovboy kasabamı canlandırıyordum. Geçen sene tesadüfen tekrar başladım telleri bükerek şekillendirmeye. Özellikle tek boyutlu olan telin üçüncü boyut algısını oluşturabilme potansiyeli beni büyülemişti. Ayrıca heykelin tamamının tek bir parça telden (single-loop) oluşmasını sağlamak da ayrı bir meydan okumaydı benim için.

Telin sanatsal bir malzeme olarak kullanılabileceğinin farkedilmesi, Calder'in, Pariste bir oyuncak tüccarı için oyuncak imal ederken esinlenerek ürettiği "Cirque Calder" ile ortaya çıktı (1926). Tel-heykel (Wire-sculpture) diye adlandırarak icat ettiği yöntemi daha sonra Picasso dahil Modern çağın pek çok sanatçısı sanatsal ifade biçimi olarak kullandı ve halen de kullanmakta.

Eserlerimde, telleri kullanarak üçüncü boyutta figürler çiziyorum. Malzeme olarak, basit, saf ve tok malzemeler olan demir ve ahşabın yanı sıra, neon efektli floresan boyalar ve black-light aydınlatmalar kullanarak figürlerin aydınlık ve karanlık ortamlarda farklı ruhlara bürünmesini sağlamaya çalışıyorum.”

Yılmaz Aysan, 2016