Can Yücel’ in dilimize çevirirken neredeyse yeniden yazdığı eser aşkın insanları düşürdüğü halleri anlatan, düşle gerçek arasında gidip gelen bir komedi.

“ Öyle garip bir meşk ki aşk, en bayağı , en aşağılık şeyleri allayıp pullamaya, yüceltmeye birebir. Eros’u onun için mi acep kör gösterir esatir ? Kanatlı ya, havalanır, uçar gider kafirliğine, gözünün gördüğüne değil de, aklının estiğine.”

Atina Dükü Theseus, Amazonlar Kraliçesi Hippolyta ile evlenmek üzeredir... Egeus, çiftin sarayına gelerek kızı Hermia’yı, kendisinin uygun bulduğu Demetrius ile değil de Lysander ile evlenmek istediği için şikayet eder.Hermia da mecburen sevgilisiyle birlikte en yakındaki ormana kaçar. Gerçi ormanda da işler çok karışıktır. Zira periler kralı Oberon ve periler kraliçesi Titiana’nın arası kıskançlık yüzünden limonidir! Sırf bu yüzden doğanın düzeni birbirine girmiş vaziyettedir. Oberon, kendisini aldattığından şüphelendiği Titiana’yı cezalandırmak için baş uşağı Puck’ı vazifelendirir. Sihirli bir çiçeğin öz suyundan bir solüsyon hazırlar. Bu çok özel iksir kimin gözüne uyurken damlatılırsa, gözünü açtığında gördüğü ilk ‘yaratığa’, adama değil ama yaratığa, deliler gibi âşık olacaktır!