Savaş ve savaşın yarattığı trajedileri ele alan "Korku ve Sefalet", 28 Şubat'de Şubat'ta ikincikat-karaköy'de...

Savaş; pek çok insanın trajedisine kapkara bir fon olan o kirli kelime... Çıkarları için yakıp yıkan egemenler ve savaş lordları da ellerindeki medya gücüyle gerçekleri gizleyip yalanlardan kurulu bir ağ örmeye çalışırlar. Bu ağda çoğu zaman açlık, annelik, işkence, cinayet, ölü çocuklar, korku, sefalet, diktatör heykelleri ve işgal edilen ülkeler, yalnızca küçücük birer motif olarak yer alıyor. Mark Ravenhill'ın onaltı oyundan oluşan "Shoot, Get Treasure, Repeat" (Vur, Yağmala, Yeniden) adlı metninden seçilen dört oyun da bu yakın ve tanıdık motifler üzerine kurulu ve yine o kadim soruyu hatırlatıyor bize: Bütün savaşlar, acılı annelerin ve onların öldürülen çocuklarının trajik hikayelerinden ibaret değil mi?

Şer, peyveke qirêj e ku ji bo gelek trajediyên takekesî dibe paşxaneyeke reş. Serdestên şerxwaz jî bi saya hêza çapemeniya xwe, bi sansur û veşartina rastiyan, tevnê berjewendiyên xwe dihûnin. Li ser wê tevnê birçîtî, dayîktî, êşkence, kuştin, cesedên zarokan, tirs û xof, xizanî, heykelên dîktatoran û dagirkirina welatan mixabin dibin nexşên biçûçik. Ev her çar lîstikên Mark Ravenhill ku ji nav şanzdeh lîstikên metna "Shoot, Get Treasure û Repeat" (Lêxe, Talan Bike, Dîsa) hatine hilbijartin jî li ser van motîfên nas û nêzîk ava bûne û wê pirsa qedîm tînin bîra me: Ma ne hemû şer, ji çîrokên dayikên dilsoj û zarokên kuştîn?

Not: Oyun, hem Kürtçe hem de Türkçe olarak oynanmaktadır.