"Sanatçının Ölümü" komedi araçlarıyla dile getirilen sert bir öykü. Gerçeğin, gerçek özgürlüğün mücadelesi içinde, sanatçı, karısı ve arkadaşı şakanın şakasızlığını oynuyorlar. Seyirci dahil. Bir karı-koca kavga etmekte. Adam yazardır ve “başarısız”dır. Kadın, onu aşırı nonkonformist (uymacılığa aşırı karşı çıkan) olmakla suçlar. Adam, görünüşe göre intihar eder. Ölü olarak çok yüceltilir. En yakın arkadaşına hayatta olduğunu ele verir ve bu kez cenaze törenini bir yeniden doğuş törenine çevirmek ister. Ama törene sarhoş Arkadaş’tan başka kimse gelmez. Bundan sonrası yaşamın nasıl süreceği sorunudur. Kadın, Adam’ın daha önceki yaşam ve yaratış tutumunu bu kez savunmaya geçerken, Arkadaş, Adam’a uymacı ve oportünist olmasını öğütler. O, ötekilere gitmelidir. Hâlâ gelen yoktur. Adam gider. Ardından telefon çalar ve çiçek yağmaya başlar. Arkadaş, Adam’ı çağırmak ister ve kapıyı açar. Kapı çerçevesinde Adam’ın kendini asmış cesedi vardır.