Kirkoryan’ın, atların ve at yarışlarının heyecanlı dünyasını işleyen romanı Türk edebiyatında bir ilk.

Genç yazar Kevork Kirkoryan’ın adını ilk kez 1999’da İnkılap Yayınları’nın düzenlediği öykü yarışmasında elde ettiği birincilikle duymuştuk. Yazar, aynı yıl “Kevgir Öyküler” adlı kitabıyla edebiyat dünyamızdaki yerini aldı. Asıl mesleği turist rehberliği olan Kirkoryan üç yıllık aradan sonra ilk romanında el değmemiş bir konuyu işlemiş. “Atların Yelesinde” Türkiye’de yayınlanmış ilk “Veliefendi” romanı olma özelliğine sahip. Kitap yarış atı olarak doğup, arabacı atı olarak yaşamı bir kamyonun altında son bulan 1978 Gazi Koşusu şampiyonu Cihangir Harmony’ye ve benzer sonları yaşayan atlara ithaf edilmiş. At yarışlarının heyecanlı dünyası, altılı ganyan, tüyolar, favoriler, taktikler ne ararsanız var bu kitapta. Yazar kitabın sonuna atlar ve at yarışlarıyla ilgili bilgiler içiren bir de ek bölüm koymuş.
“Atların Yelesinde” dört ayaklı dostlarımızın dünyasına bir aşk ve macera öyküsüyle dalıyor. Elektronik postadan gelen esrarengiz mesajlar üzerine harekete geçen üniversite öğrencisi, mahallenin atları iyi tanıyan Nevzat Baba’sından yardım ister. Şifreli listelerin peşin düşerek, sırlar dolu bir macerada bulurlar kendilerini. At isimlerinin gizlendiği aforizmalar yüklü mesajları çözmek ise kitap tutkunu Leyla’ya düşer. Dersi için bir macera romanı yazması gereken üniversite öğrencisi ile edebiyat sever genç kız arasında, atların yelesinde bir aşk başlar...
Kirkoryan’la, İnkılap Yayınlarından çıkan el değmemiş romanı üzerine söyleştik.
Kısa ve sıradışı öykülerden sonra böylesi işlenmemiş bir konuyu seçmek nereden esti?
Atlarla aram oldukça iyi. Dedemin atları vardı. 12-13 yaşımdan beri onlarla haşır neşirim. Dolayısıyla bu bilgiler elimde vardı, tutkunu olduğum için konuyla ilgili bütün referansları toplamıştım. Elimdekiler üzerinden bir derleme yaptım. Kitap 400 sayfanın üstünde olmasına rağmen, insanları atlarla ilgili gereğinden fazla bilgilerle sıkmamak için birçok şeyi kısmak zorunda kaldım. Atlarla ilgili bilgilerimi roman kurgusu içinde ufak bir aşk öyküsünü de işin içine katarak okuyucuya aktarmaya çalıştım.
Atçılık ve at yarışları ülkemiz insanı için pek de yabancı konular olmamasına rağmen özellikle at yarışlarıyla ilgili bir kitabı ilk kez duyuyorum. Daha önce yayınlanan bu tür kitaplar oldu mu?
Dünyada bir tek Dick Frances var bu konuda yazan. Onun, 15 kadar sırf at konulu kitabı çıktı. Bunun dışında geçenlerde ülkemizde atçılık konusunda polisiye bir kitap çıkmıştı ama onda da hemen hiç at öyküleri yoktu. Kitap sadece hipodromda geçen bir cinayeti anlatıyordu. Ülkemiz atçılığının konu edildiği ilk yerli roman benimkisi oldu.
Atlar yada atçılığa ilişkin neler söyleyebilirsin?
Atlar güzel hayvanlar. At yarışlarını izlemeyi, her türlü at biblosu, resim veya posterleri cinsinden şeyleri biriktirmeyi, atlarla ilgili okumayı severim. Ayrıca ata binmeyi de çok severim. Fakat, kitabımda da yer-yer değinmeye çalıştığım gibi, bu duyarlı dostlarımıza başta hayvan hakları adına, gerektiği kadar duyarlı davranmadığımızı düşünüyorum: Oysa at, insan oğlunun vefalı dostlarından biridir.
Yarışlarla aran nasıl?
Çok az oynarım ve genelde çok ufak paralarla oynarım. Geleceği beklemenin zevkini yaşamak yetiyor.
Okumaya zaman ayırabiliyormuşsun? En çok kimleri okursun?
Dönem-dönem okuyorum ama araştırma amacıyla tabii ki zorunlu bir süreklilikte söz konusu oluyor. Calvino, Bourges, Cortazar; yerli yazarlar arasında ise İhsan Oktay Anar okurum.
Bundan sonra yazmayı düşündüğün farklı konular var mı?
İşim rehberlik olduğu için hep dolaşmak durumundayım. Çevremde birçok yazacak konu ortaya çıkıyor. Hala yazmakta olduğum öykülerim için çeşitli insan karakterlerini gözlemliyorum. Biri, Anadolu da ilk çağlardan günümüze kurulmuş krallıklar, devletler kataloğu, bir diğeri ise Türkiye Ermenileri üzerine geniş bir ansiklopedik çalışmayı içeren iki araştırma kitabımın hazırlıkları da sürüyor.
Atların Yelesinde / Kevork Kirkoryan / İnkılap Yayınları / 422 sayfa
Röportaj: Arman Tayran