Üç... Sıradışı

Gösterime Giriş Tarihi: 3 Haziran 2005
61. Venedik Film Festivali ve Berlin Film Festivali filmleri arasında yer alan “Üç… Sıradışı”, Asya sinemasının üç sıradışı yönetmeninin imzasını taşıyan bir ortak çalışma. “Japonların Tarantino’su” olarak bilinen Takashi Miike, “Old Boy” filmiyle Cannes Film Festivali’nde Jüri Büyük Ödülü’nü kapan Chan-Wook Park ve 2002 yapımı “Public Toilet” ile dikkatleri çeken Fruit Chan, “Üç… Sıradışı”nda aynı tema etrafında farklı işlere imza atmışlar.
MANTI (DUMPLINGS): Fruit Chan’ın yönettiği ilk bölüm “Mantı”, Hong Kong’u, Christopher Doyle’un görüntüleriyle, sinemaseverlerin izleme alışık olduklarından çok farklı bir açıdan, daha içsel bir şekilde gösteriyor. Kaybetme, yaşlanma, yalnız kalma korkularının yer aldığı film, korkuların bir insanı ne hale getirebileceğinin, ona neler yaptırabileceğinin dehşet dolu öyküsünü anlatıyor.
Yaşlanmakta olan eski televizyon yıldızı Quing, kocasını genç sevgilisinin elinden almak için harakete geçer ve güzelliğini yeniden kazanmak için, gençleştirici etkisi olduğu bilinen mantıdan yemek üzere yola çıkar. Güzelliklerini yeniden kazanmak için servet ödemeye hazır olan bayanlara bu mantıları tedarik eden gizemli şef Mei’nin mantılarındaki gizli tarifi ise doğmamış çocuk etidir. Umudunu bu kadına bağlayan Quing, düşük yapan kadınlardan aldığı bebeklerin etlerini hamurun içine koyan Mei’nin mantılarıyla gençliğini ve kocasını yeniden kazanmaya çalışacaktır…
KES (CUT): Chan-Wook Park’ın yönettiği ikinci bölüm “Kes”, kıskançlık üzerine konuşmaya başlayıp sonuçta çok farklı bir yere varan bir hikaye. Herkesin kendini sınayacağı, seyirciye yönelik büyük tehdit içeren, şiddetin dozunun giderek yükseldiği filmde zengin, saygıdeğer, başarılı, yetenekli, yakışıklı, kibar ve mutlu bir evliliği olan (kısaca Bay Mükemmel) film yönetmeni Ryu Ji-Ho’nun bütün bu özellikleri, bir vampir sahnesi çekimi sonrasında eve gelip evinde yabancı biriyle karşılaşana kadar sürer.
Ryu, filmlerinde kısa roller almış bir figüran olan bu karanlık adama daha önce hiç dikkat etmemiştir. Kaybedecek hiçbir şeyi olmayan bu davetsiz misafir, kaybedecek çok şeyi olan Ryu’nun piyanist eşinin parmaklarını piyanoya yapıştırır. Çok zor durumda kalan Ryu, hayatının tercihini yapmak zorundadır. Ya karşısındaki hiç tanımadığı, davetsiz misafirin gelirken yanında getirdiği küçük çocuğu öldürecek ya da karısının beşer dakika arayla parmaklarının teker teker kesilmesini izleyecektir…
KUTU (BOX) : Takashi Miike’nin yönettiği “Kutu” ise, bir bedene sıkışan iki ruhu anlatıyor. “Innocence Ghost In the Shell” filminden hatırladığımız oyuncak bebek figürünün kullanıldığı filmde Kyoko, editörüne karşı karışık duygular besleyen başarılı bir roman yazarıdır. Ama kalbini ne editörüne ne de başka birine açacak durumda değildir. Çünkü çocukluğunda travmatik bir olay yaşamıştır. 10 yaşındayken trajik bir kaza sonucu ikiz kardeşini öldürmüş, babası Hikita da bu üzüntünün ardından ortadan kaybolmuştur.
Sürekli gördüğü rüyalardan ve ikiz kardeşinin hatıralarından uzaklaşmaya çalışan Miike, neredeyse hiç konuşma olmadan anlatılan hikayenin sonunda Pandora’nın kutusunu açarak bu üç kısa hikayenin temelini oluşturan kötülükleri özgür bırakacaktır...