ANDRÉ GIDE,­1869’da­ Paris’te ­doğdu.­ Yazı­ hayatına­1891’de­ yayımladığı Les Cahiers d’André Walter­ ve Le Traité de Narcisse­ ile ­başladı.­ Bunları­ 1894’te­ Batak, ­Dünya Nimetleri, 1902’de ­Ayrı Yol­ izledi. ­André­ Gide,­ Birinci­ Dünya­ Savaşı’ndan­ sonra­ tanındı.­ Gide’in­ yazarlıktaki­ ustalığı,­ üslubundaki­ açıklık­ ve­ duruluk,­ bir­ yandan­ kitaplarında­ ortaya­ koyduğu­ kaygılarıyla,­ öte­ yandan­ düşünceleri­nin­ karmaşıklığıyla­ tam­ bir ­çelişki ­içindeydi.­1919’da yazdığı ­Pastoral Senfoni ­son ­derece­ duygulu ­ve ­insancıl ­bir ­romandı. ­Gide’in ­en ­iyi ­eseri sayılan ­Kalpazanlar­ 1925’te ­yayımlandı.­ Bu ­tarihten ­sonra ­en ­ağır ­konuları­ işlemekten­ çekinmedi, ­her­ türlü ­önyargıdan­ uzaklaşıp ­yerleşik­ inanç­ ve ­düşüncelere­ körü ­körüne bağlanmaktan ­kaçındı.­1947’de­ Nobel­ Edebiyat ­Ödü­lü’nü­ aldı. 1951’de­ öldü.